Het is lang geleden dat we meubels hebben gekocht de laatste keer was toen we naar Canada emigreerden in 2012. Deze keer op zoek naar een eethoek en bankstel. We waren bij La-Z-boy eerst wisten kijken en zagen wel wat meubels die we mooi vonden. Het enige irritante vonden wij dat als je binnen komt bij een meubelzaak is dat er gelijk iemand op je duikt om je te helpen . Ik denk dat er op commissie basis verdient word. Ook kennis gemaakt met hun interior designer die de maten van de ruimte wil weten zodat ze het beste advies kunnen geven voor de ruimte. Er waren redelijk wat emails nodig om de maten door te geven omdat wij cm en inches een paar keer door elkaar haalden. Maar uiteindelijk toch alles uitgezocht en op de computer gezien hoe het in de kamer zou staan. Stoffen voor de stoelen en bank uitgezocht en dan komt het prijskaartje. Het was ok vanwege de extra korting die we kregen vanwege black friday maar we wilde toch nog even verder kijken. Deze offerte was op 9 November en geldig voor 1 week. Natuurlijk hartstikke mooi dat ze de tijd besteden aan computer tekeningen met je meubels en ook aan het uitzoeken van stoffen en hout keuze voor de eethoek tafel.
Wij hebben geluk want een vriendin van ons heeft een goed oog voor design en ze wilde wel met ons gaan shoppen. Op Maandag 13 November zijn we met haar gaan shoppen, Bij sofaland ( allereerste winkel) een bankstel en twee stoelen zaten erg comfortabel dus gelijk besteld. Het mooie is dat we de stof voor de bank en de stoelen en ook de kleur van de pootjes konden kiezen.
Daarna op pad voor een eethoek en bij de derde winkel Urban Barn geslaagd voor een landelijke stijl rechthoekige tafel. In eerste instantie dachten we aan een ronde tafel maar konden niks naar onze zin vinden. Er kunnen 6 stoelen om de tafel maar deze heeft ook een extra inzet stuk en dus 8 stoelen besteld zodat we allemaal dezelfde stoelen hebben. Omdat je niet vaak meubels koopt dacht ik gelijk aan Bouman Potter in NL, daar gingen we altijd naar toe en konden er goed slagen. We hebben nog steeds onze eerste eiken kast die we daar gekocht hebben al weer 37 jaar gelden.
Nadat we geslaagd waren met zijn drietjes lekker geluncht bij Earl’s. Lief dat onze vriendin mee was en blij dat het allemaal weer gelukt is. Nu wachten op de levering die waarschijnlijk in Januari zal zijn. Nog even geduld en dan kunnen we er weer jaren tegen maar ik denk niet 37 jaar š
Nu we dicht bij Calgary wonen kunnen we ook naar alle evenementen en concerten die daar plaats vinden. Ik wist dat Shania Twain een optreden had op 11 November dus op 8 November kaartjes online gekocht. We hadden geluk want er waren nog plaatsen op de vloer tegenover het midden van de podium.
Op de dag zelf op tijd vertrokken om de drukte te vermijden en we hadden voor de zekerheid een restaurant geboekt. Cowboys casino had ik uitgekozen omdat we daar een hapje konden eten en gelijk onze auto konden laten staan in de overdekte parkeergarage. Na het eten bij Hitman’s bar nog even in het casino rond gelopen maar niet gegokt. Alle security had een zwarte blouse, broek aan en een zwarte cowboy hoed, de kleding was echt wat paste bij de naam: Cowboys casino.
We waren veel te vroeg bij het concert maar dat was niet erg want mensen kijken is ook erg leuk. Alle leeftijden waren aanwezig en ook allerlei soorten kleding. Er was 1 ding wat wel steeds terug kwam, concertgangers met cowboy hoeden. Het concert begon op tijd en Tenille Townes deed het voorprogramma. Ik kende haar niet en wist alleen dat ze 20 jaar geleden door Shania uit publiek was gehaald en met haar had gezongen. Voor wat ik had gelezen is ze een upcoming star maar ik hoorde van betrouwbare bronnen dat ze al een wereld ster is :).
Het was een geweldig concert met ontzettend leuke interacties met het publiek. Na het laatste nummer gelijk naar buiten gelopen om te proberen om de drukte met het uitrijden van de parkeerplaats te vermijden. Dat is dus totaal mislukt ongeveer een half uur in de rij gestaan om naar de snelweg te gaan. Dat is natuurlijk te verwachten en maakt ook niet zoveel uit want we zijn binnen een uurtje thuis.
Voor het concert begon hadden we een 50/50 lotje gekocht voor het goede doel. Met zo’n lotje kun je de helft van de opbrengst winnen. De helft gaat naar het goede doel en de andere naar de gelukkige winnaar. Bij dit concert was de opbrengst over de 50.000 CAD dus de winnaar heeft een leuk bedrag gwonnen. Wij hebben een leuke avond gehad en het was lekker om er even uit te zijn na de drukte van de verhuis.
De avond voor we de verhuiswagen zouden ophalen had Rob een facebook post aangemaakt met de vraag of mensen tijd hadden om de volgende dag te helpen om de U-Haul uit te laden. In het begin reageerden alleen vrouwen dus ik vroeg of hij het bericht wel in de juiste categorie had gezet en niet op Tinder. Maar uiteindelijk reageerden er nog een jonge man en een dertiger. De jongeman haakte af want toen die hoorde dat hij zware spullen moest tillen had hij een gewond pinkie. Ook de sterke dame die toegezegd had haakte af. Er bleef er dus 1 over maar dat was ok.
Op 7 November vroeg uit de veren want we wilde de U-Haul zo vroeg mogelijk ophalen en hoopte dat de grond bevroren zou zijn. Laat het nou lekker weer zijn die nacht en dus hadden we een modder weiland. Bob had wel een tractor en wij sneeuwkettingen dus sneeuwketting eraan, na het plaatsen van de sneeuwketting zat Rob helemaal onder de modder. Eigenlijk was het wel om te lachen want normaal voor de oplevering van een huis kleed je je netjes aan maar dat hadden we goed ingeschat en dus niet gedaan. Rob uit de u-Haul een zware trekkabel gevist omdat Bob die niet had, ik denk dat Rob op alles voorbereid was. Bob heeft de U-Haul er met de tractor rustig en steady uit getrokken. Daarna mochten we even opfrissen bij zijn dochter dus dat was wel super attent.
We waren ongeveer 1 uur bezig met U-Haul maar nog te vroeg klaar voor de oplevering dus een brievenbus geregeld en een Co-Op kaart. Om 10 uur waren we bij de woning samen met onze makelaar Jacky en haar man Richard. Ze hadden een mand met lekkernijen meegebracht (er zat ook kaas in), super leuk. De verkoop makelaar kwam ook nog even langs dus het was een aardig clubje. Na de kennismaking een rondje door het huis met de bouwer en wat schilderstape geplakt op dingen die geverfd moesten worden of aangepast. De site supervisor was een prettige man om mee te dealen en het was een goede rondleiding met duidelijke uitleg. rond 11:30 was het gedaan en konden we de verhuiswagen gaan uitladen.
De extra handjes hadden we om 13:00 geregeld omdat in eerste instantie voor de oplevering 3 uur was ingeroosterd. Geen probleem wij met zijn tweetjes aan de slag gegaan en toen we bij de zware spullen aankwamen kwam de jongeman er net aan. Steve was heel vriendelijk en was een man die niet bang was om zware dingen te tillen. Om 14:30 waren we klaar en stond alles in de garage en de zware spullen in het huis. Steve een mooie tip gegeven want zonder hulp had het niet zo makkelijk gegaan.
Nu kunnen we op ons gemak dozen vanuit de garage naar binnen brengen. We hebben geen haast en of we nu binnen 1 of 2 weken klaar zijn dat maakt niet uit. Op de verhuisdag ook nog goed nieuws gekregen want Nick moest op die dag zijn laatste vlucht doen om kapitein te worden en ’s avonds hoorde we dat hij geslaagd was. Captain Nick klinkt niet verkeerd, wij zijn trotse ouders. Het waren vermoeiende weken maar vanaf nu relaxen en op het gemakje alles doen. Nu genieten van een nieuwe woning!
Als je twee autos hebt en 1 U-Haul dan heb je drie personen nodig, aangezien we met zijn tweetjes zijn wilde we vantevoren alvast 1 auto naar Alberta brengen. Dus Thanskgiving weekend met twee autos naar Kamloops vliegveld en vandaar met 1 auto naar Calgary. Op zondag zijn we nog een keer naar het nieuwe huis gegaan om wat vragen te stellen aan de dame die in de showroom was. Ze heeft ons de sleutel gegeven ondanks dat het niet gebruikelijk was zodat we nog een tweede keer konden kijken wat voor huis we gekocht hadden. Op Maandag met Thanksgiving hebben we samen een heerlijke kalkoen klaar gemaakt. Genny had zalige berry pies gebakken en stuffing from scratch gemaakt. Op dinsdag met het vliegtuig naar Kamloops en daarna met de auto die we daar al hadden geparkeerd weer naar huis.
Twee weken vantevoren zijn we begonnen met het inpakken van de spullen die we niet gebruiken en deze in dozen in de garage gezet. De week voor de verhuis waren we vrij dus toen alle andere spullen ingepakt en ook in de garage gezet. Op woensdag de U-Haul opgehaald, dat was een super ervaring, niet dus. Sleutels werden nog net niet in je armen gegooid en vragen werden niet beantwoord en we moesten maar met U-haul bellen of online vragen stellen. De verhuiswagen kwam vanuit Arizona, als je bekend bent met het klimaat daar dan weet je gelijk dat er geen winterbanden op zitten. Aangezien je verplicht bent om winterbanden te hebben of sneeuwkettingen hebben we sneeuwkettingen gekocht (gelukkig waren ze verkrijgbaar want de maat is niet een standaard maat).
We hebben geweldige buren dus die hebben op Woensdag avond geholpen om de zware spullen in te laden. Op donderdag zouden we laten weten of alles erin zou passen en zo niet dan zouden zij de spullen ophalen en weg brengen naar de stort. Jammer genoeg moest ik ze texten want een volle truck load kon niet in de U-Haul. Gelukkig waren er spullen bij die hun wel konden gebruiken dus daar was ik wel blij mee. Op vrijdag ochtend de laatste dingen (de laatste spullen in vuilniszakken gedaan) letterlijk op een afstandje in the U-Haul gegooid.
Op vrijdag nadat we de schoonmaker die het huis schoon zou maken voor de nieuwe bewoner binnen hadden gelaten en die ook nog wat spullen hebben gegeven zijn we vertrokken. De makelaar zou er rond 10:30 zijn omdat we hadden door gegeven dat we niet wilde dat de nieuwe bewoners erin gingen voor alles wettelijk geregeld was. De nieuwe eigenaren vonden dat niet zo leuk want hun verhuizers zouden om 9 uur bij hun huis weg rijden en dan zouden ze rond 10;30 bij ons zijn. Onze makelaar is een geweldige vent en die heeft met nette bewoording duidelijk gemaakt dat wij coulant zijn en ze op 3 november er in laten maar dat het getekende contract 4 november als datum heeft. Als er niet zoveel onrust was gezaaid door de nieuwe eigenaren over het beslag dan hadden we misschien iets makkelijker geweest maar nu niet.
Onderweg naar Valemount werden we door de makelaar op de hoogte gehouden en uiteindelijk was alles wettelijk geregeld rond 15:15 en om 16:30 stond het geld op de rekening. Een last van onze schouders want je duimt tot op de dag zelf dat er niks verkeerd gaat. De cabin die we in Valemount gehuurd hadden was een blokhut met keuken, zitkamer, badkamer en slaapkamer en een houtkachel, Nu hoor ik iedereen lachen want toen we ons nieuwe huis hadden gekocht zei ik: nu hoeven we nooit meer hout te kappen en kan ik gewoon de thermostaat verzetten. De eerste nacht weg en we stoken weer een houtkachel, groot verschil is dat wij het hout niet gekapt, gesplit en vervoerd hebben :).
De volgende dag rond 9:00 op weg naar High river gegaan. Op een gegeven moment moet je tol betalen en wat denk je, de U-Haul mag niet op The Icefields Parkway. Daar had Lianne niet aan gedacht om dat uit te zoeken, zware vrachwagens zijn niet toegestaan op deze weg. De politie met kenteken dat begon met KUT stond voor ons en was net na het tolhokje al gestopt,waarschijnlijk om te kijken wat we zouden doen. Ik denk dat die kenteken plaat alles zei over wat er bij dat tolhokje zou gebeuren. We werden geinformeerd dat we detour via Edmonton moesten maken en dat is dus een aantal uren omrijden. Lianne was niet blij en dat is nog zacht uitgedrukt maar gaan met die banaan en rijden maar. We waren nog nooit naar Edmonton gereden en moet zeggen de omgeving was wel heel mooi.
Rond 21:00 aangekomen bij het hotel waar we met vrienden van kennissen hadden afgesproken. Zij zouden voorop rijden naar een veld waar we de U-Haul veilig konden parkeren tot Dinsdag. Het was al donker en Rob volgt hem het veld op en zit bijna gelijk vast, hij probeert nog wat maar de grond was alleen modder want het heeft die dag flink geregend. We laten de vrachtauto voor wat het is en gaan naar Nick en kijken wel hoe we het op dinsdag ochtend weer oplossen. De rit naar Nick was wel interessant want de auto zat vol met spullen en de hond zat achterin, ik ben voor dat laatste stuk in de kofferbak geklommen bij de hond. Ze zeggen wel eens de laatste loodjes zijn het zwaarst maar dat was die dag ook echt zo, dat laatste uur was de druppel en toen we aankwamen waren we letterlijk op.
Misschien is het niet zo gek dat we nu al hebben besloten dat we voor de volgende verhuizing verhuizers inhuren :). Ik hoop niet dat we met deze verhuizing geen trend hebben gezet om na 5 jaar weer te verhuizen.
” We keep moving forward, opening new doors, and doing new things, because we’re curious and curiosity keeps leading us down new paths.” Walt Disney
Na de verkoop van ons huis gelijk twee lange weekenden vrij gevraagd om op huizenjacht te gaan. Omdat er toch wel een tijdsdruk op zit en we niet twee keer willen verhuizen betekent dit dat we 5 weken hebben om een huis te vinden. Het lijkt lang maar dat is het niet als je van de ene provincie naar de andere verhuist dan ga je niet even 11 uur rijden om 1 huis te bekijken. Eerder hadden we al kunnen gaan maar je gaat niet gelijk een huis willen kopen zonder te weten of het definitief is. Dus vrij gevraagd voor het weekend van 29 September en thanksgiving weekend 7 oktober. Gelukkig een geweldige makelaar https://www.jackyvanderven.ca/recent-sales kunnen vinden die nederlands spreekt en onze cultuur begrijpt en waar we direct en duidelijk mee kunnen zijn. Ze had beide weekenden al tijd ingepland om huizen in Calgary, Okotoks en High River te bekijken. Het is een rare tijd om te kopen want de huizen verkopen zo ongelofelijk snel.
Op 29 september zijn we naar Calgary gereden en onderweg kregen we het bericht van de makelaar dat de koop definitief was. Ook kregen we gelijk de vraag of de nieuwe bewoners alvast spullen op ons land mochten zettten. Nadat we goedkeuring hadden gegeven heeft onze makelaar gelijk een formulier opgemaakt dat wij niet aansprakelijk noch verantwoordelijk waren voor hun spullen op onze grond. Ook wilde ze verschillende mensen al laten komen om dingen te bekiiken en uit te voeren zoals wijziging electra en wat andere dingen. Onze makelaar is erg goed met formuleren van antwoorden dus die heeft netjes nee gezegd op alle activiteiten in ons huis en ja op alles wat op ons terrein gebeurden. Ik persoonlijk had zo iets van over 5 weken zit je hier waarom de haast.
Op 30 September en 1 oktober verschillende huizen bekeken. We hadden een top drie en uiteindelijk is #3 het geworden. Een nieuw huis in een nieuwe wijk in High River. Op 3 oktober hebben we het aankoopcontract getekend, zonder condities alleen de datum van oplevering op 7 november. Nog geen uur nadat we getekend hadden liet onze makelaar de nieuwe ontwikkeling horen van onze kopers. Zijn ex vrouw had gedreigd om beslag op zijn woning te leggen (onze makelaar zei dat het op elk moment kon gebeuren maar het kon ook gewoon een dreigement zijn), je voelt het al aankomen we hebben een verschrikkelende spannende maand gehad to 3 november. Het zou zomaar een domino effect kunnen worden. Onze kopers kunnen dan hun huis niet verkopen en dus ons huis niet kopen. Wij zouden dan niet ons nieuwe huis kunnen kopen (Canada is Noord Amerika dus een rechtszaak heb je zo aan je broek hangen) . Jammer genoeg was het lekkere gevoel van de aankoop gelijk gedempt.
Waarom High River, nieuw huis en omdat dit plaatsje nog het dorpsgevoel geeft en dat is fijn. Het is slechts 45 minuten van down town Calgary waar van alles te beleven valt. Ook is het maar 20 minuten van Okotoks waar ook van alles is en waar Costco ook een filiaal heeft. Nick is 50 minuten maar ook die blijft niet in het huis waar hij nu is dus dat kan dan ook een kortere reistijd worden.
DIt jaar in Mei hadden we met gretige kopers een voorlopig koopcontract getekend, zij hadden al interesse sinds 2022 maar konden niet kopen omdat ze zaten te wachten op een schikking van een verzekering. Je kon zien dat ze verliefd waren op het huis ( en op elkaar). We hadden afgesproken om het contract tot 31 augustus te laten lopen. Er waren verschillende datums dat ze afspraken hadden en steeds hoopten ze dat de schikking ook daadwerkelijk rond zou komen. Eind augustus was er helaas nog geen schikking dus op 1 September huis te koop gezet. Op 16 September zaten we om de tafel met kopers die hun huis verkocht hadden en een huis zochten waar ze op 3 November in konden. Een gezin met twee jonge, energieke kinderen. Ze waren eerder al langs geweest en de makelaar vermelden dat ze bij de tweede bezichtiging een offer uit zouden brengen als het huis naar hun zin was. Bij deze kopers zagen we geen liefde voor het huis, meer een zakelijke transactie. Jammer maar het is wat het is. We hebben gezamelijk aan de tafel gezeten en zijn tot een aankoopbedrag gekomen. Maar in Canada is de aankoop van een huis zelden alleen het huis en dus werden er nog meer items bedongen. Alle landwerktuigen, ATV en de truck die we alleen voor het brandhout gebruiken vonden we logisch en wij kunnen er niks mee in een woonwijk. Maar er was meer, de dame wilde ook onze tafel (uit NL meegenomen), diepvries, rekken in voorraadkamer, 2 barstoelen en starlink. Toen ze ook nog om de prullenbak vroeg zagen de makelaar en haar man dat dit voor mij het einde van de lijst zou zijn. Ik weet dat je ook nee kan zeggen maar soms is genoeg ook echt genoeg. De manier waarop de aankoop werd bedongen was trouwens een voorbode voor wat nog zou komen. In een ander blog kom ik daar nog terug met de details. Afijn het contract werd door beide partijen getekend, completion date 3 November en possion date 4 november. Om even bij de verkoop en aanloop to 3 November te blijven zal ik het verloop vanaf 16 September tot 29 september proberen in het kort te beschrijven. Op 29 september zouden de voorwaarden eraf gaan maar daarvoor moest er nog wel wat gebeuren. We hebben een septic en die moest geinspecteerd worden. Septic was goed maar niet gebruikelijk dat de septic tank in de garage zit, normaal is deze buiten. Omdat we ons water van een bron hebben wilde ze ook het water testen ( niks ongebruikelijks). Ook moest er iemand langs komen om de waarde te bepalen zodat de bank toch zeker zijn geld terug kan krijgen als de hypotheek niet betaald kan worden, Er waren nog een paar andere voorwaarden zoals de verkoop van huis definitief door zou gaan. Toen dat allemaal geregeld was kregen we op 29 september te horen dat de koop definitief was. Natuurlijk vraagt iedereen waarom verlaat je een plek die zo mooi en is en zoveel privacy bied. Er zijn verschillende redenen maar de belangrijkste is om dichterbij Nick te gaan wonen. Wij zijn ons terdege van bewust hoe bevoorrecht we zijn geweest om zo te mogen wonen en hebben daar dan ook ten volle van genoten in de 5 jaar dat we hier woonden. Wij zijn als een familie van drie naar Canada gekomen maar wonen nu 11 uur rijden van elkaar vandaan.
“Family is not an important thing, It’s everything.” Michael J. Fox.
Jansens in Canada 