COVID-19

Ik keek al maanden uit naar de vakantie in Nederland maar plots was daar een pandemic waardoor de trip geannuleerd werd. De planning was dat ik op 20 April vanuit Vancouver naar Amsterdam zou vliegen maar op 9 April annuleerde KLM de vlucht. Wie had ooit gedacht dat de hele wereld op slot zou gaan vanwege een virus.

In het begin komt het nog onwerkelijk over totdat je de nieuwsberichten hoort en realiseert dat het niet niks is.

Vanaf half maart ging het bejaardenhuis waar Rob en ik werken op slot. Geen bezoek voor de bewoners en een heleboel regels erbij voor het personeel:

* Je komt met je gewone kleren naar het werk en kleed je om in aparte kamer naar je werkkleding. Werkschoenen mogen alleen op het werk gedragen worden en absoluut niet buiten. Na het werk weer omkleden naar gewone kleding.

* Voordeur gaat op slot en iedereen die binnen komt wordt gescreend. Je moet een vragenlijst invullen en temperatuur wordt gecontroleerd. Als er 1 vraag met ja wordt beantwoord dan beslist management of je mag werken of naar huis moet.

* Ben je ziek en heb je symptomen als koorts, hoesten, vermoeidheid dan verplicht twee weken thuis blijven. Ook een test moet geregeld worden.

* Pakketjes, medicijnen, post etc moeten worden afgeleverd bij de voordeur, men komt er niet in en ik moet alles wat bezorgd wordt afdoen met lysol doekjes.

* Alles wat men vaak aan raakt en op de kamers van de bewoners zijn dat andere oppervlaktes dan bij administratie ( lift knoppen, deurklinken, trapleuningen, bureau, bureaustoelen etc) moet diverse keren per dag worden schoon gemaakt met hydrogen perioxide. Ieder is verantwoordelijk voor eigen zone. Wij hebben 6 zones in het gebouw en ik doe zone 1. Zone 1 is administratie gedeelte, GM kantoor, lobby en liften plus een paar andere ruimtes.

* Omdat je bij een bejaardenhuis werkt verwacht management dat je 1 keer per twee weken boodschappen doet en verder thuis blijft en niet met anderen in contact komt.

Verkouden?

Op 9 April moest ik wat hoesten plus snotteren en vroeg daarom aan manager wat te doen. Hij stuurde me naar huis en moest maar een paar dagen rusten en hij zou me op Zondag bellen. Op zondag was er wel verbetering maar het was niet over. Er werd mij gevraagd om zsm contact op te nemen met huisarts en een test te laten doen. Natuurlijk op maandag geen dokter bereikbaar want het was Pasen. Dinsdag 14 april om 8:30 dokter gebeld voor telefonische afspraak want je kan al een tijdje niet op het spreekuur komen. Had geluk want om 10:30 zou de dokter terug bellen. Ondertussen was Rob ook naar huis gestuurd omdat hij samen woont met iemand die nu een COVID test krijgt plus hij hoesten ook. Afijn kort gesprek met huisarts en telefoonnummer van testcentrum gekregen. Als je dat nummer belt moet je een bericht achter laten en dan belt er later iemand terug. Om 13:30 kwam het telefoontje en om 17:20 test afspraak. Moet zeggen alles ging super snel dat had ik niet verwacht.

Test centrum deur is op slot als ik aan kom op de afgesproken tijd omdat ze alles moeten schoonmaken tussen tests. Zodra je binnen word gelaten in de afgesloten hal moet je handen schoonmaken en je ID door het glas laten zien. Alleen personen met afspraak worden getest je kunt niet zo maar binnen lopen. Je moet ook een Mondkapje op doen dat al voor je klaar ligt. Degene die test gaat doen is helemaal ingepakt en heeft ook een mondmasker en shield voor haar gezicht. Natuurlijk heeft ze ook handschoenen aan. In de spreekkamer vraagt ze wel neusgat je wilt gebruiken voor de test en ik geef aan dat het niet uitmaakt want ik ben verkouden en beiden zijn verstopt. Dus eerst goed de neus snuiten voordat ze test doet. Ik had natuurlijk al op internet gekeken hoe het zou zijn en was op het ergste voorbereid. Het viel wel mee, de dame die die test deed was zich constant aan het verontschuldigen maar ik had zoiets van prima doe maar wat je moet doen. Twee dagen later, laat in de middag was de uitslag online. De uitslag was Negatief en ze hadden de regels aangepast dus nu 10 dagen niet werken ipv 14.

In NL krijg je toch wel betaald ook al ben je ziek maar hier is het anders. Er zijn wel andere regelingen nu met covid maar wij hebben besloten om zelf op te draaien voor de gemiste dagen, wij hebben twee ziektedagen per jaar. Ook een beetje omdat een collega veel te veel uitbetaald had gekregen en je dat natuurlijk moet terug betalen. De covid uitkering keert men bruto uit en dus komt de belasting later met de jaarvereffening. We waren verkouden en hebben die 10 dagen niks gedaan. Niet zo zeer dat we zo ziek waren maar wel ontzettend moe. Blij dat we na 10 dagen weer aan de slag konden en dat de uitslag negatief was want in een bejaardenhuis wil je niet de aansteker zijn van een virus dat voor ouderen dodelijk kan zijn.

Gelukkig komen er nu veranderingen en gaan kappers, kledingzaken en restaurants weer open. Gisteren op 23 mei is Rob naar de kapper geweest en ik heb op 25 mei, een afspraak. De opening van winkels etc gaat wel volgens de regels zoals afstand houden handen wassen en soms mondkapjes op. Mocht je een regel vergeten dan is er altijd wel iemand in de buurt om je eraan te herinneren. Lianne moest er afgelopen vrijdag op de stort nog aan herinnert worden. Wij gooien onze afval 1 keer per week zelf weg op de stort omdat er geen afval bij ons wordt opgehaald. Het is voor ons geen probleem om het zelf te doen omdat we voorbij de stort komen als we naar het werk rijden. Ik gooiden het oud papier bij reclycle en Rob gooide afval bij huisvuil. Toen ik me omdraaide en terug liep om nog iets weg te gooien stond daar een oudere dame die vroeg of ik om de Social distancing wilde denken. Ik moet zeggen ik was niet 1 hockeystick van haar vandaan maar ook niet dichtbij. Begrip is er altijd want je weet nooit of zo iemand meer bevattelijk is voor ziektes dan een gezond iemand en zoals onze Health Minister Dr Bonnie Henry zegt: be safe, be kind, be calm.

Loggen

Toen we ons huis kochten hadden we al van de vorig eigenaar gehoord dat ze een Timber Mark had. Na wat wikken en wegen hebben we ook een Private Timber Mark aangevraagd. Als je aanvraag is goedgekeurd mag je een bepaald stuk van je grond loggen. Na iemand gevonden te hebben die ons van meer info kon voorzien hebben we de knoop doorgehakt en besloten om selectief te loggen. Aan de ene kant wil je geen bomen rooien en aan de andere kant kunnen we dat stuk bos niet gebruiken omdat het zo dicht is.

Begin December kwamen de machines en zijn ze begonnen om wegen te maken zodat de bomen gerooid konden worden vanaf strategische plaatsen. Het was al snel duidelijk dat selectief loggen niet echt zou lukken omdat de bomen eigenlijk al te oud waren en als ze sommige zouden laten staan deze zouden omwaaien bij de eerste storm. Even moeten slikken omdat dit toch wel anders is dan verwacht maar niks aan te doen. Het was indrukwekkend om al deze activiteiten te zien en de grote machines aan het werk te zien.

Het stuk dat gerooid is ligt aan de overkant van de weg en is dus niet gelijk zichtbaar voor ons omdat we aan de andere kant van de weg wonen.

Toen de machines kwamen begin december was de grond nog niet bevroren maar 1 week later was dat wel anders. Gelukkig waren de wegen toen al klaar en konden ze beginnen met de bomen te rooien.

YouTube links naar de machines en wat ze doen en gefilmd op onze grond:

Als je zoiets doet wil je een contract met de houtzagerij zodat vantevoren duidelijk is hoeveel je krijgt voor de bomen. De prijzen verschillen want je hebt peelers, sawlogs en pulp. Komt neer op grote bomen, kleine bomen en een soort van onkruid tussen de bomen die gebruikt word om Gelijmde houtplaten te produceren.

In eerste instantie denk je van dat zijn leuke bedragen als je het contract ziet maar uiteindelijk blijft er 30% over. De logger die de bomen rooit krijgt het meeste dan de belasting ( Logging tax, GST, income tax) daarna de truckers die de bomen naar de zagerij brengen. Wat daarna overblijft is voor de eigenaar van de bomen. In totaal zijn er ongeveer 72 vrachtwagens weg gegaan dan heb je een idee over hoeveel bomen we praten.

Weer een ervaring rijker en dan nu hopen dat de power plant de 30 enorme stapels met afval hout die nu op ons terrein liggen kan gebruiken zodat we deze niet hoeven te verbranden. We hebben al contact met ze gezocht maar tot op heden nog niets gehoord dus even afwachten.

Feller buncher.

Community potluck

Op 14 December was er een community potluck georganiseerd door 150 Mile House gemeenschap. Het werd gehouden boven de brandweerkazerne, soort van buurthuis. De ruimte was mooi gedecoreerd en er stonden op elke tafel twee kerststukjes wat het gelijk al gezellig maakten. Er waren twee lange tafels gereserveerd voor alle gerechten die iedereen mee bracht. De meeste Canadezen maken iets zelf maar ik had lekkere chocolaatjes gekocht voor bij de koffie.

Er was muziek, spelletjes en prijzen voor wie de juiste antwoorden had op verschillende vragen.

Er was een mooi programma in elkaar gezet en het was voor mij een zeer geslaagde avond.

Lekker gevarieerd eten en dat is waarom ik dan ook een fan ben van potlucks. Toch ging ik voor de traditie en heb kalkoen met groenten en cranberry saus genomen. Het is tenslotte toch een kerst potluck. Mijn vriendin Sherry verzorgde de muziek en toen de kerstliedjes werden gezongen kregen alle kinderen een muziekinstrument (rammel ding, geen idee wat de naam is). De kids zaten allemaal op een bankje en zongen vol overgave mee. Moet zeggen dat ik het helemaal geweldig vond om de kids zo te zien. Natuurlijk was er ook een Ugly sweater competitie. Op het laatst kwam de kerstman nog langs en de kinderen kon met de beste man op de foto. Na afloop van alle festiviteiten kon je onder je stoel kijken en als je een sticker had mocht je een kerststuk meenemen. Ik was een van de gelukkigen en moet zeggen dat we nog lang plezier gehad hebben van dat stukje. Wat een super leuke en gezellige avond. Ik heb dan ook de organisatie hartelijk bedankt en gezegd dat ze volgend jaar op mijn hulp kunnen rekenen mocht het weer georganiseerd worden. Voor ik naar huis ging nog even Sherry en Nick geholpen om keyboard naar de auto te brengen en ze bedankt voor de uitnodiging want ik was hier nooit alleen naar toe gegaan.

Kerstmarkten

Wie houd er niet van hand gemaakte producten en kerst?

Ik vind het erg leuk om te neuzen en allerlei verschillende hebbedingetjes te vinden. Op 23 November waren er 6 kerst markten in Williams Lake en ik wilde ze allemaal bezoeken. Op tijd vertrokken en de eerste was een markt die elke week tot kerst in hetzelfde gebouw zal zijn. Het waren twee verdiepingen er er was 1 tafel met spullen die mijn aandacht trok en dat was iemand die van hertenleer moccasins maakten en ook nog andere dingen. Omdat de gebouwen waar de marken werden gehouden ook wel waard zijn om genoemd te worden zal ik de locaties ook vermelden, gewoon voor de gein. Deze markt was in het gebouw van een cateraar.

Nummer twee was the Medieval market met 100 verkopers. Daar veel mooie dingen gezien zoals houten schalen, items van hoefijzers, een dame met de allerliefste felt bloemen en poppetjes. Ook was er The brass hatter een kraam met grappige en gekke hoeden met metaal accenten. Eten was er ook genoeg, ik heb wat fudge, thee en salami worsten gekocht. De thee was van bejaardenhuis bewoner (Cariboo Place) waar ik werk zijn dochter. Als ik iemand ken dan koop toch iets makkelijker dan wannee ik ze niet ken, dit is waarschijnlijk herkenbaar voor velen. Hier word kopen bij lokale ondernemers en mensen met klein bedrijf vanuit huis enorm gepromoot en ik sta daar ook volkomen achter. De markt was in een schoolgebouw. Geweldig om alle verkopers gekleed te zien zoals in de middeleeuwen.

Nummer drie was een kleine markt met vooral fair trade producten er waren maar een paar tafels. Dit was in een kerk.

Nummer vier was in een lage school gebouw Catalina Elementary school in de gymzaal. Daar viel de dame van Rocky Mnt chocolate met chocolade op. Zag er niet alleen lekker maar ook mooi uit. Niets gekocht want goede chocolade is hier belachelijk duur. Kijk er dan ook naar uit om in NL bonbons van Boulanger te kopen maar vooral te eten. Deze dame had die ochtend maar liefst drie uur gereden om op deze markt te staan.

Nummer vijf was in een gemeenschapshuis. Het enige wat ik daar echt wilde kopen was brood van een Zwitserse dame maar kon haar niet vinden. Achteraf gezien had ik het podium aan de zijkant gemist en daar stond zij. Brood is iets wat lang heeft geduurd voordat we ok brood hadden gevonden en als ik de kans krijg om op een markt brood vers gebakken brood te kopen dan doe ik dat. Hier zijn niet veel bakkers dus wij kopen ons brood altijd in de supermarkt.

Nummer 6 was in een training/vergader complex. Het gebouw is verbonden met Pioneer Log home builder en zij Timber Kings waren ons favoriete tv programma toen we nog kabel tv hadden. Zodra je binnen komt zie je stoere banken en andere houten bomen als pilaren. De markt was niet zo groot misschien 20 tafels. Er was 1 tafel met typische canadese kleding en daar heb ik een muts gekocht. Ook de dame van Epicure had aan mij een goeie want heb verschillende specerijen ( kalkoen en stuffing) en sprinkles gekocht.

Al met al veel gezien in een korte tijd. Volgend jaar staat the Medieval market zeker weer op de agenda en misschien alle andere markten ook :).

Toastmasters

Afgelopen woensdag ben ik op uitnodiging van Sherry naar de toastmasters bijeenkomst geweest. Het begint om 19:00 en het men hoopt dat je 15 minuten vantevoren aanwezig bent. Aangezien ik om 16:30 klaar ben met werken was het een beetje haasten om op afgesproken tijd bij brandweerkazerne te zijn. Vanaf de Miocene brandweerkazerne rijden we samen naar Williams Lake. Sherry is een echte Texas dame, keurig aangekleed en opgemaakt. In de auto lekker bijgekletst en even aaangegeven dat ik deze avond niet in het openbaar wil spreken. Beter vantevoren duidelijk maken dan voor een verrassing te komen staan. Ze vond het super leuk dat ze een keer een gast mee kon nemen en dat gevoel was wederzijds want ik ben altijd in voor iets nieuws.

Had geen idee wat me te wachten stond maar het is een club die je helpen om goede communicatie hulpmiddelen te ontwikkelen zodat je zelfvertrouwen en persoonlijke ontwikkeling toeneemt.

Spreken in het openbaar is niet voor iedereen even makkelijk dus geweldig om zo’n club te hebben. Toastmasters is niet alleen in Canada maar is ook internationaal bekend. De bijeenkomst is officieel en alles gaat op tijd. Nooit bij stil gestaan dat speeches vaak ook maar een bepaalde tijd mogen duren dus dat timing belangrijk is.

Er is een voorzitter die zorgt dat de avond op tijd en volgens de agenda verloopt. Je hebt iemand die luistert en turft hoeveel keer je stopwoorden gebruikt en hoe je indeling is etc. Tot slot een persoon die de tijd in de gaten houd en duidelijk laat zien wanneer je te lang praat door middel van een panel met lichtjes. De lichtjes zijn groen, oranje en rood en denk dat ik niet de kleuren hoef uit te leggen en weet wanneer je te lang praat. Er is een introductie ronde waar je jezelf voorspelt en spreekt over het onderwerp dat die dag is gegeven. Er is een persoon die een speech geeft en er zijn korte speeches met onderwerpen die door topics master worden aangegeven.

Introductie ronde vind ik persoonlijk leuk omdat iedereen anders is en door middel van het gekozen onderwerp krijg je van iedereen ook kort verhaal. Vandaag was het onderwerp klaprozen. Klaprozen zijn hier symbool voor veteranendag die op maandag 11 November is. Natuurlijk benoem ik tijdens mijn introductie dat de Nederlanders voor eeuwig dankbaar zijn voor de bevrijding die al weer 75 jaar geleden plaats vond.

De dame die de speech (15 minuten) deed had een soort van sollicitatie gesprek voorbereid. Schijnbaar moet ze 5 speeches geven om zichzelf te verkopen aan een panel. De speech die ze had ging over haar leiderschap en was inspirerend vooral omdat ik geen idee hoe de bosbranden preventie werkt. Ook om een vrouw in de rol van leider over een team van 25 brandweermannen te zien vond ik indrukwekkend. Aan het einde van de avond krijgt ze positieve feedback om haar te laten werken aan de perfecte speech en in dit geval sollicitatie.

Daarna is het Sherry die 5 onderwerpen mag aandragen aan 5 verschillende personen en die mogen maar 1 tot 2 minuten daar over spreken. Sherry heeft humor en de onderwerpen waren dan ook geweldig. De eerste vraag was wat zou je het meest vervelende vinden als je 1 dag van het andere geslacht zou zijn. De tweede vraag: welk dier zou je willen daten. Derde vraag: waarom ben je bij toastmasters en wie heeft je geïnspireerd om lid te worden. Vierde vraag: welk onderdeel van je lichaam vind je het beste. Nou dat was lachen om die speeches aan te horen. Zal er een paar benoemen, het beste onderdeel van je lichaam. Robert begon van onder tot boven en sprak over zijn voeten die zijn toch wel belangrijk zijn om overal te komen, billen om te kunnen zitten wanneer dat nodig is, buik maar vond zijn hoofd toch wel het beste. Bev die de tweede vraag had benoemden de leeuw omdat die zo imponerend is en van die mooie blonde manen heeft. Ze zou bovendien in het warme Afrika wonen wat natuurlijk ook helemaal geweldig zou zijn. Austin die vraag 3 had was super eerlijk, een jongeman die liet weten dat zijn ouders het een goed idee vonden om hem te laten groeien in zijn zelfvertrouwen en te leren spreken voor een publiek. Hij is namelijk een special olympic team member.

Op het eind kreeg Sherry nog een award uitgereikt voor tien speeches die ze had gepresenteerd. Toch leuk dat ik daar bij mocht zijn.

Het was een leerzame maar vooral leuke en gezellige avond. Jammer dat we 35 minuten van Williams Lake wonen want de enige reden waarom ik niet lid wil word is dat ik tijdens de winter niet twee keer naar de stad ga rijden. De trip die ik naar werk moet maken met de sneeuw en dergelijke is voor mij genoeg.

Nog even voor diegene die het niet weten, Sherry hebben wij ontmoet afgelopen zomer toen we met mijn zus naar waterval in de buurt gingen kijken. Haar man is Nederlands en heel lang geleden al naar Canada geëmigreerd. Er was gelijk een klik vanwege Nick zijn NL achtergrond en ook omdat ze beiden leuke gesprekspartners zijn. Moet ook even kwijt dat wij in 2002 andere Canadese vrienden ook hebben ontmoet bij parkeerplaats waterval en dat we daar tot vandaag ook nog contact mee hebben. Toeval of niet, het blijft een mooi verhaal.

Natuurlijk wil ik jullie niet de tips onthouden die ik mee kreeg in het informatiepakket.

(

Thanksgiving 2019

Dit jaar gaan we bij Nick op bezoek voor Thanksgiving. Rob heeft zijn appartement nog niet gezien en als we niet uit kijken dan zien we deze stek niet omdat hij nu in Calgary werkt. Sinds Juli werkt hij in Calgary en heeft daar een basement suite. Zijn vriendin woont nog in het appartement in Kelowna omdat ze haar studie als lerares frans in Kelowna wil afmaken. Op Zaterdag ochtend op tijd vertrekken om op het gemak de 5 uur durende rit te maken en voor het donker aan te komen. Onderweg nog even bij een tentje gestopt om poutine te halen voor de lunch. Iedereen was vol lof over dit wegrestaurant en ik wilde het een keer proberen. Ik zou zelf niet gauw bij een tent die The Sugar Shack heet en twee garage deuren als voorkant heeft gaan eten maar na al de positieve verhalen moesten we. De poutine was goed en de maple syrup die ze verkopen was super lekker. Paar keer gestopt voor de hond en nog een keer bij een bijzondere plek Highland Valley Copper Tailings storage facility waar het water er exotisch uit zag maar dat bleek toch anders dan het in eerste instantie leek.

Rond half vier waren we er en op het gemak in het gebouw rond gekeken en daarna even naar strand gewandeld. Het appartementengebouw is niet ver van het strand en meer dus dat is wel mooi. Nick en vriendin hadden een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt en ondertussen lekker bijgekletst. We hadden de gasten kamer in het gebouw kunnen huren, die was aan het einde van de gang, dichtbij en betaalbaar.

Volgende dag gewandeld in Mission Creek Regional Park waar we tot onze verbazing nog zalm in de creek zagen. Bella voor het eerst naar hondenpark en dat was wel spannend. Je moet je voorstellen dat ze nog niet veel honden ontmoet heeft dus dat was wel even een dingetje maar het is allemaal goed gegaan.

‘S avonds naar Genny haar ouders waar we een heerlijke maaltijd kregen voorgeschoteld. Natuurlijk kalkoen, aardappelpuree en ook een zoete aardappel puree met pecan noten. Kalkoen zonder cranberries kan niet maar we hadden een andere soort saus en die was zeker niet verkeerd. Verschillende soorten groenten en niet te vergeten jus. Als toetje pompoen taart met slagroom, allemaal typische gerechten die je eet met Thanksgiving. Hun hebben ook een hond en die is al op leeftijd dus zo’n jonge hond als Bella heeft die zo uitgeput. Over het algemeen konden ze goed met elkaar overweg op 1 akkefietje na maar och dat is niet te voorkomen. Wij vonden het lief dat we uitgenodigd waren en dat ze samen met ons Thanksgiving wilde vieren.

Op maandag samen ontbeten, typisch Amerikaans ontbijtje. Gebakken spek en pancakes met slagroom. Omdat een kalkoen nogal groot is eten de meeste Canadezen nog dagen boterhammen met kalkoen, kalkoen soep etc. Deze keer hadden wij de restjes mee gekregen om boterhammen voor de lunch mee te maken.

Rond 9:30 vertrokken en onderweg weer genoten van het wisselende landschap wat ons nog steeds enorm boeit en het toeristen gevoel geeft. Zelfs een stukje gehad waar het tijdens de nacht had gesneeuwd. Wij hebben de eerste sneeuw op 7 Oktober gehad en ja de winter zit er aan te komen.