Sinds Maart 2020 zijn we al gewend aan allerlei regels en beperkingen. Het gaat mij nu niet om een statement te maken maar meer om te beschrijven hoe het voelt door al de maatregelen die worden opgelegd. Natuurlijk heeft iedereen een verhaal en het mijne is zeker niet schokkend maar ik wil het toch vertellen en vooral ook opschrijven voor het moment dat we terug kijken en denken is dit echt gebeurd.
Vanaf het begin moesten we in het bejaardenhuis meer schoonmaken en dan bedoel ik niet het werk wat normaal de schoonmaaksters doen maar extra dingen. Ik zit aan de receptie in de ontvangsthal en daarom twee keer per dag ( en nog steeds) de oppervlakken die vaak aangeraakt worden ( deurklinken, lift knoppen, handrails, stoelen, bureau, telefoon etc) met hydroperoxide schoonmaken. Iedereen heeft een deel van het gebouw onder zijn hoede op de afdeling waar hij werkt. Om zeker te weten dat het niet vergeten word zijn er excel lijsten die iedere dag afgevinkt moeten woeden. Gelukkig zijn sinds kort dames aangenomen om voor mij dat extra werk te doen en ook om bezoekers te screenen en bezoeken te begeleiden.
Normaal gesproken waren onze deuren open voor iedereen en je stapten zo binnen. Dat is natuurlijk ook gelijk verandert toen dit begon want we willen zoveel mogelijk mensen buiten houden en daarom is de deur gesloten en moet iedereen aanbellen voordat je binnen gelaten word. Alle leveringen worden bij de deur gedropt en de receptie mag ze daarna verder afleveren waar ze horen. Natuurlijk pas na dat de pakketen zijn afgedaan met lysol doekjes.
Mocht je toch binnen moeten zijn zoals loodgieters, elektriciens etc dan worden ze eerst gescreend door een lijst met vragen te beantwoorden en ook de temperatuur word gemeten. Boven 37.4 kom je niet binnen, vraag me niet waarom want ik denk dat koorts temperatuur toch wel hoger ligt. Dan schoencovers aan, ziekenhuisjurk ( geen idee of het zo heet maar zijn die mooie schorten waar de sluiting aan de achterkant zit) en een veiligheidsbril.
Personeel moet zich eerst screenen aan de balie voor dat ze verder kunnen lopen naar omkleedlokaal. Iedereen moet schone kleren meebrengen en zich omkleden voor je naar werkplek gaat, ook buitenschoenen mag je niet aan dus ik heb destijds nieuwe gympen gekocht die nog nooit buiten gedragen waren. Geloof me dat ik normaal gesproken geen gympen naar het werk draag maar moet toegeven ze zitten wel lekker. Belangrijk en te niet vergeten zodra je binnen komt eerst handen wassen of desinfecteren, masker en bril op zetten. Mocht je op formulier 1 ja hebben dan gelijk naar management en negen van de tien mag je gelijk naar huis en een test boeken.
Ik had vorig jaar april een sniffle, loopneus en mocht gelijk naar huis en moest test laten doen. Test viel reuze mee ondanks alle verhalen over hoe diep ze in je neus gaan. Rob kon de volgende dag ook naar huis want hij had een ja had op de vraag is er iemand uit het gezin die getest is een ja was. We waren allebei negatief maar moesten toch verplicht tien dagen thuis zijn, zonder betaling want we hebben maar twee ziektedagen per jaar. Er was van de overheid wel iets opgezet om betaald te krijgen waar je gebruik van kon maken maar ik had al teveel gehoord van collega’s over hoe dat in zijn werk ging dus maar niet gedaan. Keuze die wij hebben gemaakt en daarom wil ik daar ook niet teveel woorden aan vuil maken. Achteraf denk ik dat het goed was dat we thuis waren, beiden ontzettend moe maar verder geen klachten. Wij hebben ons nog nooit zo gevoeld ook niet tijdens een verkoudheid of griep, vragen ons ook af wat was dit.
Ik had graag bij mijn moeder haar 80e verjaardag geweest maar deze vlucht April 2020 werd door KLM geannuleerd en ook de vlucht in September 2020. Nog geen nieuwe boeking gemaakt omdat hier in Canada al is aangegeven dat reizen niet zullen gebeuren tot zeker de zomer en ik denk dat het wel zal duren totdat iedereen gevaccineerd is.
Vaccinatie procedure hierbij het plan voor BC. Ik heb mijn 1e vaccinatie gehad op 5 Januari en die was omringd met niet vertellen aan anderen, Rob heeft zijn prik gehad gelijk met de bewoners op 20 Januari. Nu is er meer openheid over vaccinaties maar toen voor ons de eerste datum 30 December bekend werd gemaakt zeker niet. Ik heb wel getwijfeld wel of niet maar ik denk dat we in de toekomst niet kunnen reizen zonder aan te tonen dat we inenting gehad hebben en ik wil graag naar NL zodra het kan en mag.
Sinds het begin van dit Covid19 verhaal gaan we ook minder naar winkels en bestellen veel online. Amazon prime is onze beste vriend, misschien moet ik zeggen mijn ipv onze. Ondanks dat restaurants open zijn halen we eten op. Alle winkels hebben desinfecterend gel bij voordeur en masker op is verplicht. Ik weet nog dat ik vroeger dacht al die Chinezen met masker op waarom en nu hebben we allemaal een masker op.
We zijn 1 keer op bezoek geweest bij Nick en hebben 1 oudere dame die we soms zien. Wat zal ik gelukkig zijn als we weer kunnen reizen naar het buitenland of andere provincie, bezoek mogen hebben en op bezoek mogen gaan. Merk nu ook dat ik sociale contacten en feestjes mis en ook het feit dat je niet naar een concert of film mag. Ik realiseer me wel degelijk dat voor sommige mensen het erg moeilijk is wanneer je een familielid geen mooi afscheid kan geven of dat je geen groot huwelijksfeest kan hebben.
Wij hebben geluk want hier waren bijna geen gevallen tot Januari 2021 maar nu gaat het aantal rap omhoog, teveel mensen waren de beperkingen zat en hebben kerst met familie en vrienden gevierd.
NL Rob zijn moeder (93 en woont in een bejaardenhuis) is ook besmet maar ze maakt het goed en zegt steeds als Rob belt dat ze huisarrest heeft. Hier lezen wij ook de krant en wat er sinds de avondklok in NL is gestart op 23 Januari is gebeurd noem ik niet demonstreren maar molesteren.
Wij hopen dat alles weer snel normaal zal zijn maar ben bang dat het nog even gaat duren. Hopelijk keert de rust snel weer terug in NL. Voor iedereen die wij kennen waar je ook bent Spanje, België, Duitsland, Australië, Canada of Nederland: be kind, be calm and be safe.