Calgary

Op 12 februari was het family day en dat betekent een extra vrije dag.

Vanwege lang weekend hadden we (Rob zal zeggen dat ik) gepland om onze vrienden in Calgary op te zoeken.De dagen ervoor was er bijna elke dag een lawine op de weg naar Calgary dus dat maakten het nog even spannend of we zouden gaan of niet.Er zijn meerdere wegen die naar Calgary leiden maar dan moet je een omweg van 3 uur maken en daar hebben wij geen zin in.Wij alles geregeld om weg te gaan en dan zouden we zaterdag ochtend vroeg beslissen of we zouden vertrekken nadat we het weer en de weg hadden gecheckt. Op donderdag had Rob een doos wijn opgehaald voor Lynda en de katten hadden we op vrijdag middag naar het pension gebracht. Kortom alles in kannen en kruiken. Op Rob zijn werk hadden ze zoiets van je gaat toch zeker dit weekend niet naar Calgary na al die lawines.

Op zaterdag de wekker vroeg gezet en zodra we wakker zijn het weer en de weg gecheckt. Ziet er goed uit dus wij gaan.De weg was over het algemeen goed en het was zonnig en dat is toch wel bijzonder om al die besneeuwde bergen te zien, indrukwekkend. Onderweg eerst gestopt in Revelstoke even thee gedronken en wat gegeten bij een picnic plaats. Ik had even niet nagedacht en Rob naar deze picnic plaats laten rijden, er lag zeker 1 meter sneeuw dus van picknicken is geen sprake, de tafel en banken zijn compleet ondergesneeuwd. Daarna in Golden bij Tim Hortons even koffie gedronken.Na ongeveer 6 uur rijden verandert het landschap naar een grote vlakte en na 7 uur onderweg te zijn komen we op de plaats van bestemming.

Wij hebben zoveel leuke dingen met Lynda en Perry ondernomen toen ze bij ons in de buurt woonden dat we hun ontzettend missen. Goed om ze weer te zien en zoals altijd heeft de gastvrouw weer leuke dingen gepland. We kunnen half uurtje relaxen en daarna op weg om te gaan eten. Restaurants waar wij van genieten in NL hebben een bepaalde sfeer en serveren niet je standaard menu. Komen wij goed weg want het restaurant dat geregeld was deed me denken aan de restaurants waar wij van houden. Het eten was lekker en het gezellige gezelschap maakten het geheel af. We waren er rond 5 uur en weg rond half acht. Dat is ook iets wat ik waardeer daar je bij de meeste Canadese restaurants je eten krijgt en zodra je bord leeg is word het weggehaald en kijken ze je buiten. Uit eten is hier meer om snel te eten in plaats van er van te genieten en de tijd te nemen.Na het eten naar een concert. Mooie muziek en super leuk duo, bij ieder lied had hij wel een grappige introductie. Nog even wat gedronken bij hun thuis en daarna naar bed, het was een vermoeiende maar ook een leuke dag.

Zondag gingen de mannen naar een botenshow en de dames shoppen.

Rob heeft wel een leuke pontoon boot gezien maar we moeten eerst even de loterij winnen. Toevallig kwam de verkoper uit Salmon Arm dus hij informeerde Rob dat hij altijd langs kon komen voor een proef vaart. Denk dat we dat maar even niet gaan doen. Het winkelcentrum waar de dames naar toe zijn gegaan heeft 250 winkels maar wij hebben er maar 5 gehad en dat vond ik meer dan genoeg. Met je arm in de gips slaap je niet best dus een hele dag shoppen zit er echt niet in. De winkels die ik wilde zien hebben we bezocht en dat was ook genoeg voor mijn portemonnee.

Daarna naar een 2.4 miljoen dollar huis wezen kijken. Het was open house omdat dit huis een prijs is in de loterij. Wat een joekel van den huis en wat een luxe, wijnkamer, alles mega groot en verschillende moderne badkamers. Er waren redelijk wat nieuwsgierige die in het huis rond liepen en waarschijnlijk dachten die hetzelfde als ik, zo’n huis ga ik nooit meer van binnen bekijken dus ik neem deze kans met beide handen aan. De rest van de middag bijgekletst en de avond door gebracht met haar kinderen. Zoals gebruikelijk een voortreffelijk maal en subliem toetje voorgeschoteld gekregen. Daarna wat spelletjes gespeeld en niet te laat naar bed.

Maandag na ontbijt de heer des huizes gedag gezegd want hij moest gaan werken. Even later ging de voordeur bel en een buurvrouw kreeg haar auto niet gestart. Rob naar buiten om te helpen maar helaas niet gelukt om auto aan de praat te krijgen. Wij hadden geluk omdat we onze de afgelopen nacht auto in de verwarmde garage mochten zetten. -26 is best koud en onze auto heeft geen block heater. Daarna even langs Ikea want die hebben we niet en Rob had een paar makkelijke stoelen op het oog. Op parkeerplaats gedag gezegd omdat Lynda naar huis gaat en wij rijden ook gelijk door. Terug weg was ook prima, goed weer en geen oponthoud wat op zich natuurlijk bijzonder is voor deze tijd van het jaar.

Gezellig weekend gehad maar ook jammer om afscheid te moeten nemen. Het is niet vaak dat je een klik hebt als een koppel vaak zijn de dames vriendinnen en de mannen gaan mee maar hebben niet dezelfde klik. Wat een geluk dat we hun ontmoet hebben en zulke leuke dingen samen hebben ondernomen. Ze komen ooit deze kant op om hier permanent te wonen en ik kan niet wachten tot dat gaat gebeuren :).

Advertenties

Pols deel 2

Maandag 5 Februari naar het ziekenhuis om te checken of pols/botten nog goed zitten.

Afspraak was om 12.00 en wij zijn altijd op tijd dus waren er al om 11.15.

Redelijk snel de ortho Clinic gevonden maar eerst moet ik me registreren dus weer terug naar de hoofdingang. Daarna terug naar ortho afdeling en wachten maar. Afspraken zijn hier iets anders en we zijn uiteindelijk rond 3.15 in een ruimte met verschillende onderzoekskamers die door gordijnen van elkaar zijn gescheiden.

Ik ben geen luistervink maar onwillekeurig luister je toch naar de gesprekken.

Ook had ik het gordijn aan de voorkant niet gesloten waardoor ik uitzicht had op computer van de orthopedisch chirurg. De röntgenfoto die ik zag was niet iets waar je vrolijk van word. Dus toen ik haar aan een patiënt hoorde vertellen dat ze de volgende dag geopereerd moest worden had ik medelijden met de dame in kwestie.

Daarna ving ik een gesprek op met een patiënt die gewond was geraakt op het werk. De dame was meer geïnteresseerd in hoe lang ze thuis kon blijven en of arts gelijk documenten in kon vullen voor compensatie dan iets anders. Aan een kant begrijp ik het wel maar aan de andere kant had ik zoiets van bespreek je medische problemen met arts en de rest met receptionist. Als je daar zit te wachten en hoort dat de arts om 3.30 in de ochtend aan het opereren was en daarna spreekuur dan denk ik petje af.

Toen ik aan de beurt was wilde ze een xray zien dus naar de röntgenafdeling. Daar was het niet druk maar alle spoed patiënten gingen voor. Op een gegeven moment kwam de assistente kijken waarom we nog niet aan de beurt waren. Ik met een oudere dame waren de laatste patiënt en arts en assistente waren moe en wilde ook naar huis.

Afijn eindelijk xray gedaan en terug naar ortho Clinic. Alles was gelukkig nog steeds op zijn plaats maar de spoedeisende hulp in Salmon Arm had een split gips gedaan en arts wilde een volledig gips dus wit gips eraf en nieuw paars gips gekregen.

Weer een röntgen foto laten maken om te kijken of botten niet verschoven waren met het gips eraf halen of met nieuwe gips plaatsen. Deze keer ging het gelukkig iets sneller en om 4.30 konden wij en de arts naar huis.

Maandag 19 februari

Afspraak om 11.45 maar eerst wat boekhouding ophalen bij hotel en af geven op het hoofd kantoor in Vernon. Ziekenhuis is in Vernon dus twee vliegen in een klap.

Leuk om even te kletsen met accountants op het hoofdkantoor daar ik veel email en telefonisch contact met ze heb.

Deze keer eerst röntgenfoto maken voordat de arts me ziet wat volgens mij logisch is.

Redelijk op tijd aan de beurt rond 13.15 in onderzoek ruimte. Arts heeft goed nieuws de breuken helen goed maar moet wel even nieuw gips. Het zit te los en ze ziet gelijk dat het oncomfortabel is. Wat een verschil, de dame die nieuwe gips doet is geweldig.

Daarna weer een röntgenfoto om er zeker van te zijn dat de botten nog steeds op zijn plaats zitten. Alles was goed dus rond 14.15 klaar dat was een meevaller 🙂

Op 19 maart terug om gips te verwijderen, dat zal lekker zijn om weer alles met rechterhand te kunnen doen.

Accidents happen

Afgelopen vrijdag gingen we weer curlen na twee weken op non actief. Het was een leuke groep waar we tegen moesten spelen. Mannen van begin 30 met veel gevoel voor humor. Ons team bestaat uit zes personen maar twee konden er niet bij zijn dus dat betekent dat wij, alle vier de spelers alle ends konden spelen. Nyla was jarig dus die had ik ‘s morgens al via Facebook Gefeliciteerd: Good morning natural born rock star. Keep the rocks roaring! I hope to see you tonight at the curling arena 🙂en ik had ook lekkere chocolaatjes naar curling meegenomen.

Alles ging eigenlijk wel goed ondanks dat we niet aan het winnen waren. Tot dat ik terug wilde lopen en uitgleed.Gelijk voelde ik dat het niet goed was. Mijn pols was erg pijnlijk. Iemand bracht ijs om te koelen. Rob vroeg of we naar de eerste hulp moesten maar ik zei dat het wel kon wachten tot het spel afgelopen was. Na het spel gelijk naar eerste hulp ziekenhuis gereden. De verpleegster die intake deed vroeg wat er gebeurt was, gevallen tijdens curlen maar eigenlijk ook niet want ik liep naar de kant. Zij: we schrijven gewoon tijdens curlen, denk dat ze me beter wilde laten voelen. Gelukkig was ik snel aan de beurt ik was de enige patiënt in de wachtkamer. In het begin dacht ik nog dat het gekneusd was. Maar eigenlijk als je naar de pols keek wist je wel beter. De röntgenfoto’s gaven aan dat de pols gebroken was en dat hij op zijn plaats gezet moest worden. Gelukkig verdoofde de arts eerst mijn pols voordat hij er aan ging trekken, samen met de verpleegster. Voordat hij de verdoving gaf zei hij dat ik niet mocht bewegen. Ik ben geen fan van naalden en deze was me een beetje te groot. Natuurlijk beweeg ik niet want anders gaat de vloeistof waar die niet moet gaan. Ik kijk nooit als iemand een spuit zet. Maar deze keer wilde ik wel naar het scherm kijken omdat hij via ultra sound de spuit zetten om te zien waar hij de vloeistof in bracht. Toch maar mijn hoofd terug omgedraaid omdat ik nu ook weet dat ik het niet leuk vindt om via een scherm een spuit in mijn lichaam te zien gaan. Toen ik vroeg wat ik kon doen om het hem zo makkelijk mogelijk te maken om mijn pols weer recht te zetten zei hij gewoon ontspannen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik probeer te denken aan zon, zee en zand. Verpleegster zei hou de rand van het bed maar vast wanneer pols recht gezet word. Dat had ze niet hoeven te vermelden, ik was met mijn linkerhand al in het matras aan het knijpen. Ondanks verdoving voelt het raar dat twee personen aan je arm zitten te trekken. Je kon zien dat hij er moeite mee had en het duurde even voordat hij dacht dat het weer goed stond. Had ook nog voorgesteld om mijn man uit de wachtkamer te halen die was sterk genoeg maar die opmerking kon hij niet waarderen.Daarna arm in het gips, soort van had ik nog gehoopt op fiberglas want ik had iemand naar buiten zien gaan met zoiets. Daarna weer röntgenfoto’s laten maken om te kijken of alles goed stond. Arts vind het oké maar omdat de breuk gecompliceerd is toch bang dat het niet op zijn plaats zou blijven. Daarom afspraak gemaakt bij de orthopeed ziekenhuis in Vernon om te kijken of er misschien operatie nog nodig is. Morgen weet ik hopelijk meer. O en vanwege de aard van de breuk gewoon ouderwets wit gips 😦 met irritante uiteinden die in in je arm gaan zitten wanneer je arm buigt .

Lastig om alles met linkerhand te doen maar alles went, zelfs een … 🙂 wordt vervolgd. 

Garfield & Ginger

Na een tijd zonder huisdier zijn we weer toe aan wat gezelschap. Daarom besloot Rob twee weken geleden om mij mee te nemen naar de dierenspeciaalzaak, natuurlijk waren daar katjes. Het deed me denken aan de tijd dat Rob me mee nam om naar puppies te gaan kijken en we thuis kwamen met een Berner sennen hond. 
Het waren lieve beestjes die ze op dat moment hadden maar aangezien ik graag rode katten wilden hebben toch maar een aanvraagformulier ingevuld om twee rode katten te adopteren. Tegelijk aangegeven dat we geen voorkeur voor geslacht hadden. 

Zodra we goedgekeurd waren kregen we foto’s en elke keer als we in de stad waren kochten we weer wat. Kattenbak, krabpaal voederbakken etc. Na een week waren de kittens nog niet op gewicht en ook nog niet genezen van een hardnekkige verkoudheid. Op dat moment gaf ze aan dat er andere rode katten beschikbaar waren. Omdat we de anderen nog niet ontmoet hadden toch maar gekozen om te gaan voor de katten die eerder geadopteerd konden worden. 

Op zaterdag was er een soort open dag bij dierenspeciaalzaak waren verschillende rescue katten zouden zijn en ook onze nieuwe huisgenoten. Op zaterdag kennisgemaakt en alvast eten voor ze gekocht omdat we nu wisten wat voor voer ze bij de opvang kregen.

Op woensdag kregen we te horen dat de katers waren gecastreerd en klaar waren voor de adoptie. De volgende ochtend geld overgemaakt omdat er een adoptie bedrag verschuldigd is. Het is super geregeld want voor je de katten krijgt zijn ze gecastreerd, ingeënt, ontwormd en ontvlooit. Donderdag avond was de avond dat we ze zouden ophalen. Laat het nou nooit in November sneeuwen maar die dag was er een sneeuwstorm. Nog even gedacht we verzetten de datum maar toch naar Salmon Arm gegaan om ze op te halen. 

Ze zijn heel ondeugend maar ook ontzettend mooi. Na een week al een zenuwslopend gevalletje meegemaakt. De verwarming in ons huis gaat door redelijk grote buizen en via hete lucht. De lucht wordt in alle ruimtes geblazen door ventilatie gaten. De ventilatie gaten zijn bedekt door roosters. Onze roosters moesten nog steeds vastgeschroefd worden en dat stond op de planning. Toen Rob afgelopen donderdag thuis kwam was er maar 1 kat die hem begroeten. Hij hoorde de andere janken maar zag hem niet. Uiteindelijk zag hij dat er een ventilatierooster was verschoven dus nu wist hij waar de kat was. Gelijk kachel uitgezet en op zoek waar hij kon zijn. Alle buizen zijn met gipsplaten bedekt en slechts op enkele plekken kun je er bij. Rob naar ruimte van verwarmingsketel gegaan en gelijk alle buizen daar los gekoppeld. We hadden geluk de kat was van links boven naar rechts onder gegleden of gelopen en kon hij hem daar bevrijden. Kat zat onder het bloed omdat er schroeven en scherp metaal in de buizen zitten. Gelukkig viel het achteraf mee met de verwondingen. Op zaterdag alle roosters vastgeschroefd zodat we daar niet meer van wakker hoeven te liggen. 

Het zijn schatten, ze zitten vaak op schoot of in je nek en soms stieren ze door de kamer. Leuk er is weer leven in de brouwerij :). 

Curling

In de winter zijn we niet druk met B&B en dus tijd genoeg om een sport te beoefenen. Logisch om na 5 jaar eindelijk een Canadese sport te proberen en het is Curling geworden.  Er was een curling Clinic en wij en een bevriend koppel hadden ons ingeschreven. Het was een leuke dag en vooral als je met bekenden bent. Voor mij was het meer ok, ik heb het geprobeerd maar weet niet of ik de cursus van 10 lessen wil volgen. Curlen lijkt zo makkelijk als je het op tv ziet maar ik vond het alles behalve makkelijk. Lopen op ijs met 1 schoen met gladde zool en 1 stroeve zool was al een uitdaging. Ook het schuiven van de rock over het ijs was niet simpel. Rob zag het helemaal zitten en zag competitie na de cursus al helemaal zitten. Zelfs nog in de krant met een artikel en onze vrienden duidelijk op de foto. Het was hilarisch ze hadden zoiets van wij in de krant en dan ook nog op de sport pagina. 

Uiteindelijk hebben onze vrienden afgehaakt net voor de cursus begon. Ze zijn na 4 maanden in BC vertoeven terug naar Calgary gegaan. Ze hadden nog geen passende banen gevonden plus hun huis in Calgary was niet verkocht. Erg jammer want het klikten en we hebben veel leuke dingen gedaan gedurende die maanden en vooral veel gelachen.  

We hebben nu 4 lessen gehad en ik moet zeggen ik vind het leuk. Nog niet klaar voor competitie verband en weet ook niet of ik dat wel wil. Op dit moment leuk om de basis en de regels te leren. We zijn geluksvogels omdat we hele kundige Trainers hebben. Trainers hebben op hoog niveau gespeeld en ze geven nog steeds les aan internationale spelers. Geen idee waar ze het geduld vandaan halen om een paar Nederlanders die van niks weten te trainen maar ze doen het en ze zijn er goed in. 

Omdat we wisten dat de Nederlandse curling ploeg een paar dagen in Salmon Arm kwam om te trainen voor de wereld competitie in Penticton zijn we natuurlijk wezen kijken. Even handen geschud en elke wedstrijd en training goed bestudeerd met de gedachten misschien onthouden we wat en kunnen we dat de volgende les toepassen.
Nog zes lessen en daarna zien we het wel. Voor nu vooral genieten van de instructie en trainen met anderen. Ook leuk om teams te vormen en een wedstrijdje te spelen om te kijken wat we weer geleerd hebben. Weer een stapje verder met integreren 🙂

 

Fairy tail?

Begin Augustus wilde de huidige hotel manager even met me babbelen. Als iemand vraagt zullen we een stukje gaan lopen dan weet je al dat het niet een gewoon praatje gaat worden. Hij gaf aan begin September te gaan verhuizen naar Salt Spring Island. Gelijk na het vermelden van zijn vertrek vroeg hij of ik interesse had om zijn positie over te nemen. Nou daar ga ik niet gelijk ja op zeggen en dus geef ik aan dat ik even met mijn man ga babbelen en dan kom ik er zo snel mogelijk op terug. 

Vorig jaar heb ik deze functie al 4 maanden gedaan en moet zeggen dat het zwaar was. Nu zijn de omstandigheden totaal anders, geen verdriet vanwege overlijden van een dame ik erg waardeerde, geen dubbele functie zodat ik geen 80 uur werk moet verzetten in 40 tot 60 urige werkweek en bovendien niet werken voor het loon van een receptioniste.
Na goed overleg met manlief besloten om de uitdaging aan te gaan. Deze positie zal niet snel nog een keer voorbij komen. Deze keer accepteer de functie op mijn voorwaarden en met een leuke salaris verhoging.
Afijn na bijna twee maanden in deze positie ben ik al wel redelijk bekend met alle interessante dingen die voorbij komen. Vooral de eerste weken waren bijzonder omdat er verschillende belangrijke apparatuur besloot om er mee te stoppen.
Een B&B runnen met twee kamers is iets anders dan een hotel met 71 kamers en een restaurant. Blij dat ik de uitdaging heb aangenomen en we zien wel waar het naar toe gaat. Sommige noemen het een fairy tale van kamermeisje naar general manager. Ik zie het anders maar wel leuk om terug te denken aan mijn eerste baan en ik blij ben dat ik dat ook gedaan heb.

Ondertussen eind september ook als voting member bij MRDT committee benoemd dus dat is ook weer iets waar ik naar uit kijk om te doen. MRDT is een belasting die betaald word door toeristen aan de accommodatie waar ze verblijven. Dat geld komt uiteindelijk terug bij de gemeente die het aan ons MRDT committee geeft zodat wij dit bedrag kunnen gebruiken om allerlei zaken te kunnen realiseren die meer toeristen naar Salmon Arm gaan brengen. Het doel is om vooral tijdens het voor en na seizoen meer toeristen naar Salmon Arm te lokken

De afgelopen maanden zijn voorbij gevlogen net als de jaren in Canada en soms sta je dan even stil bij wat er de afgelopen jaren allemaal is verandert. Op eens realiseer je dan dat er redelijk wat is verandert ondanks dat je al 5 jaar bij hetzelfde bedrijf werkt. 

Zomer 2017

Afgelopen zomer was een zomer met regelmatig bezoek vanuit NL. Super om bezoek te hebben en te laten zien waar en hoe we wonen. Ook niet verkeerd om wel eens toerist te zijn tijdens de drukke B&B maanden 

Juni
Eerste bezoek in Juni en nog wel 5 nachten. Tijdens hun bezoek de gebruikelijke mooie plekjes bezocht een ook iets gedaan wat al lang op ons lijstje stond. Elk jaar dachten we dit seizoen gaan we naar de drive in maar het gebeurde maar niet. Nu dat we bezoek hadden is het er eindelijk van gekomen en het was ontzettend leuk. 

Juli
De maand Juli hebben we verschillende bekenden op de koffie gehad. Een oud collega en haar kinderen. Zo bijzonder dat ze de moeite namen om op de koffie te komen. Ik had aardbeien rabarber pie en zelfs de kids vonden het lekker :). 

Zelfs een bekende van onze buurvrouw, Paula en Alex uit Hoogerheide kwamen langs om gedag te zeggen. Ze bleven op de provinciale camping vlakbij nadat Rob het laatste plekje op de camping had weten te bemachtigen voor hun. ‘s Avonds ook nog even bij hun op bezoek geweest op de camping want dat is toch wel één van onze favoriete plekjes. 

Augustus
Dan krijg je een whatsapp van je oude buurmeisje Annette uit Oud Gastel. Annette en Joost hadden een hotel geboekt op slechts 1 1/2 uur van ons vandaag en ons huis was zelfs op de route gelegen. Samen gegeten en bijgekletst. Nog leuke verhalen over mijn moeder gehoord. Mijn moeder was de vroedvrouw bij bevalling Joost. 

Ook hier denk ik weer wat bijzonder om hun te mogen ontvangen. 

September
Twee nachten waren Hans en Andrea op bezoek en wat zijn we verwend met drop en stroopwafels etc. Zelfs een taart werd er gebakken omdat Paula die op de koffie was geweest in Juli had door gegeven wat ik echt miste uit NL. Ik had gezegd een lekkere taart zou ik wel willen omdat we hier ook lekker gebak heb maar niet zoals in NL.

Drie nachten met Rob zijn broer Henk en Martha schoonzusje door gebracht. Met hun naar PEI geweest. Dat is een combinatie van kermis, Stampede, braderie, artiesten optredens, beesten expo. Geinig om hun daar mee naar toe te nemen alleen werd de pret een beetje gedrukt omdat we niet wisten wanneer we naar huis konden vanwege een brand langs de snelweg naar ons huis. Gelukkig was het meer dichtbij en waren er veel vliegtuigen beschikbaar om de brand te blussen. Dagen waren gezellig maar zijn voorbij gevlogen. 
Drie nachten Alex en Magda op bezoek. Niet te geloven maar die hadden 2.5 kilo kaas meegenomen. Wat was dat lekker om komijnekaas en oude kaas uit NL te eten. Ook met hun een paar prachtige dagen gehad. Terwijl ik tegen hun zeg hier moeten veel schildpadden zijn maar ik heb er nog nooit een gezien komt deze kolonie opdagen. 

Jeroen en Bas (zonen Henk en Martha) kwamen ook nog even langs en we hebben samen kunnen eten en de sterren bewonderd. Zelfs Nick kwam even naar huis. Dat klinkt heel gewoon maar hij moet 1 uur en 45 minuten rijden (enkele reis) en met het drukke studenten schema wat hij heeft zijn we altijd blij om hem weer eens te zien. Jeroen en Bas hebben rond twee weken rond gereisd en wij vonden het dan ook super dat ze de moeite namen om langs te komen. 
Kortom een zomer vol prachtige herinneringen met lieve mensen die we niet snel zullen vergeten. Het was goed om iedereen even vast te kunnen houden en om samen leuke dingen te doen, dank jullie wel. 
P.S super genoten maar niet zo veel foto’s gemaakt tijdens de bezoeken dus als iemand nog leuke foto’s heeft dan zien we ze graag 🙂